Erg leuk avond gehad! Het liep allemaal lekker vlot en fijne droge humor. En wat een geweldig decor!! Bedankt allemaal! 😞

Complimenten voor het decor. Erg grappig! En natuurlijk voor alle spelers, die hun rol goed hebben neer gezet. Ik zelf heb enorm genoten van Paul en Carina. Fantastische aanvulling bij het gezin van de familie Bruinsma.Ontzettend goed gespeeld.

Het is al weer ruim een week geleden dat ik dit vierde deel van de fam. Bruinsma heb gezien. Doe ik vaker, even laten bezakken wat je hebt gezien, en dan kijken wat mij nu nog steeds bezig houdt. Het liefst wacht ik toch de voorstellingen voorbij zijn. Dan kun je meer over de inhoud de revue laten passeren, zonder nou meteen het verhaal te verklappen voor wie nog wil gaan kijken. Zo in gedachten terug kijkend voel ik meteen al waar het bij mij begint te knellen, je raakt alles wat er zoal is gezegd redelijk snel weer kwijt, gewoon omdat het verhaal an sich 'gin bukske an hef' natuurlijk. Niet dat dit erg is, het is heel kenmerkend voor de Fam.Bruinsma reeks, althans voor die afleveringen die ik heb gezien. Maar daar gaat het ook niet om, het gaat om 'de gulle lach' zou Wim Sonneveld gezegd hebben, en dat was er natuurlijk ruim voor handen. En hoewel ik in mijn hart echt ga voor de ernstige en zwaardere stukken, heb ik hier woensdag bijzonder van genoten. Het begon in de voorafgaande tijd al met het filmpje waar Truus druk was om alles in en om het het huis eens effen goed te 'poetsen', en met 'auw' de kreet van Truus, en "altied wat met dat mens", de reactie van Sjef, word je wel hongerig om de voorstelling te willen gaan bekijken. Wanneer het doek opent moet je eigenlijk nog even niet 'gestoord worden' door opkomende spelers... Dit moet ik uitleggen! Ik bedoel er komt in een keer zoveel op je af van wat er allemaal te zien is in deze huiskamer, dat je zo snel niet realiseert wat er allemaal te zien is, want verderop ben je steeds de spelers aan het volgen. Ja een puik decor is echt een handelsmerk van 't Buurtschap geworden. Wie op andere plaatsen wel eens een 'Bruinsma-aflevering' gezien heeft weet dat Wesley een behoorlijke stotteraar moet zijn volgens het boekje. Hier in Sinderen is dat na de eerste 'Bruinsma in de bocht' min of meer verdwenen. Goede zaak! Het voegt niets toe, en het is alleen maar pijnlijk voor wie daar mee te maken heeft. Als ik dan toch terugblik op vorige Bruinsma afleveringen, valt het mij op dat in die oude voorstellingen - behalve het oer vertrouwde maar bizarre Bruinsma trio - in de bijrollen voornamelijk 'normale' mensen op kwamen draven. Maar dat is dit keer dus radicaal anders. Vandaar de opmerking van Sjef te concluderen dat iedereen helemaal gek was. En dat is natuurlijk ook wel zo. Er komt maar van alles binnenwandelen zoals een 'Klinger uit MASH' en anderen, en dat doet maar. Maar eigenlijk past dat helemaal niet in een omgeving van Sjef en Wesley. Normaal gaan 'dat soort mensen' al snel met elkaar op de vuist. De geloofwaardigheid wordt er een beetje door onder geschoffeld. Maar hier wordt het flink doorspekt met humor en dan komt het wel goed. Hoewel ik mezelf op driekwart van het stuk betrapte dat mijn aandacht wat afdwaalde. Misschien - en dan spreek ik echt voor mijzelf - komt het doordat ik een spanningsboog a la bijvoorbeeld Sil de Strandjutter e.d. een beetje mis bij dit soort stukken. Genieten van het decor is een ding, genieten van het verhaal is een ding, maar genieten van de spelers, hoe zelfvertrouwd ze het ten uitvoer brengen, dat is de kers op de taart. En als je ziet hoe alles steeds goed loopt, goed verstaanbaar is en goed zichtbaar, dan weet je dat behalve deze zichtbare leden, er ook nogal wat onzichtbare leden weer hun stinkende best hebben gedaan om van deze avond een flink succes te maken. 't Buurtschap, daar wil je geen aflevering van missen, bedankt!

Met de buurtjes naar het Buurtschapshuis op Sinderen geweest. Wat een schitterend toneelstuk! Wint de buurvrouw 1 meter krentewegge. Dat zal smullen worden!

Ik heb heel erg genoten en gelachen👍👏👏

Carl Slotboom is een veelschrijver die zijn stukken niet alleen in Nederland maar ook in België, Duitsland, Oostenrijk en Engeland aan de man weet te brengen. In Nederland is zijn serie over de familie Bruinsma erg populair bij amateurverenigingen. Eens in de zoveel tijd kom je deze familie Flodder van het amateurtoneel wel ergens tegen. Het succes van de serie, nu al 9 stukken lang, is te danken aan de bekendheid met de personages, de a-sociale setting -waarbinnen dingen kunnen worden gezegd en gedaan die moreel nogal verwerpelijk zijn- en het stramien waarin de stukken geschreven zijn. Spelers kunnen, kort gezegd, lekker losgaan in over-acting en onlogica. Als je al 9 afleveringen van zo’n serie hebt geschreven, dan is er sprake van confectie: massaproductie in standaardmaten. De kunst is dan -als je als vereniging voor zo’n stuk kiest- om er iets eigens aan toe te voegen zodat het geheel toch voelt als op-maat-gemaakt. En dat gebeurde gisteravond volop bij ‘t Buurtschap in Sinderen. Ik heb al eerder benoemd dat de spelers van ‘t Buurtschap hun vak verstaan. Als er vormgegeven moet worden aan over-de-top-personages dan weten de Buurtschappers wel hoe dat moet. Overigens, dat weten ze ook als er serieuze rollen moeten worden vormgegeven. En dat maakt het elke keer zo fijn om naar Sinderen af te reizen en daar een stuk te gaan zien. Want door de variatie aan stijlen van stukken weet ‘t Buurtschap een groot publiek aan zich te binden. De liefde voor het vak is altijd zichtbaar en voelbaar. ‘t Buurtschap neemt theater serieus. Én... ‘t Buurtschap heeft in de persoon van Richard Klompenhouwer een uitzonderlijke kwaliteit in huis als het gaat om de kapsels en pruiken, de grime en de kleding! De personages op het toneel zien er altijd fantastisch uit. Na de voorstelling had ik het genoegen nog even na te mogen praten met een deel van de groep en een onderwerp van gesprek was de gedetailleerdheid van het decor (dat nogal extreem gedetailleerd was). Ik hoorde dat de spelers daar zelf voor verantwoordelijk waren en dat ze na iedere repetitie samen naar het decor keken -biertje erbij- alleen maar kijken en aanwijzen wat er nog ontbrak. Welke details er nog aangebracht konden worden die, ongeacht of het publiek die zou opmerken, het spelplezier in ieder geval zouden vergroten. Al had ik heel wat van die details ontdekt, er waren er mij toch nogal een aantal ontgaan, wat het plezier van de spelers nog meer vergrootte. Achteraf was ik blij dat ik een aantal foto’s van het decor alleen had gemaakt. Dan kon ik het thuis nog eens nakijken. Ik ieder geval kan ik iedereen aanraden om de inhoud van de koelkast te bekijken wanneer die weer eens open gaat om een biertje te pakken. De première gisteren was behoorlijk sterk. Alle personages stonden stevig in hun schoenen en dat was nodig ook, gezien hun soms onlogische aanwezigheid in het geheel. Je moet als acteur dan niet te veel nadenken over wat je daar in hemelsnaam komt doen: de schrijver heeft gezegd dat je er moet zijn dus je bent er maar. Doe je ding! En dat deden ze. Vader Sjef Bruinsma kreeg het niet makkelijk met een rol die de facto niets bijdroeg aan de hoofdlijn van het verhaal, maar Johnny Wildenbeest -onderhand gepokt en gemazeld- liet zich door niets uit het veld slaan. Udo Klompenhouwer, en dan mag je ook van hem verwachten, gaf zo gemakkelijk vorm aan hoofdpersonage Wesely Bruinsma, dat je helemaal vergat hoe hij er ook alweer in het echt uitzag. Maar hoogtepunt van de familie was natuurlijk Monique Breuer als Moeder Bruinsma, die met alle sulligheid die die rol vereist uiteindelijk het hele publiek op haar hand kreeg. Daaromheen weefde Carl Slotboom een optocht van bizarre personages die om even bizarre redenen in huize Bruinsma moesten verblijven. Maar bizar of niet, ze werden één-voor-één geloofwaardige mensen door de stellige performance van de acteurs. En dat maakte de avond -ook al zag je ontknoping al voor de aanvang van het derde bedrijf aankomen- toch tot een heerlijk kijkspel waarbij je steeds het idee had dat je naar maatwerk zat te kijken.

Gewoon weer .... GE-WEL-DIG 👌👍👏

Wat heb ik hier naar uitgekeken de fam Bruinsma die weer voor een flink potje hilarische situaties zorgen, de buren en vrienden zijn er maar druk mee. Echt hier kunnen we jaren mee vooruit. Ook al ben je niet bekend met de fam sluit je ze eigenlijk direct in je hart. Top avond...

Beste mensen wat een geweldig toneelspel door jullie allemaal op de planken gebracht ,heb genoten ,een prachtige humorvolle avond gehad .Het was ook zo mooi om te zien dat de man Sjef zo lief en behulpzaam voor zijn vrouw Truus is.Ga zo door ,en veel succes groetjes Mimi Leneman