Toneelgezelschap t Buurschap speelt “De Tuinkabouter” geschreven door Gudrun Ebner en vertaald door Ben ten Velde.

Korte inhoud:

Vakantie!…. Daar is buschauffeur Jan Bakker nou echt aan toe. Hij is zat van het gereis op de schoolbus. In zijn eigen tuin die vol staat met tuinkabouters wil hij tot rust komen. Zijn vrouw Corrie wil er graag een paar dagen op uit, maar daar heeft Jan geen zin in. Het enige dat zijn plezier bederft, zijn de buren. Vooral buurvrouw Ingrid, kan bij hem geen goed doen. Karel, de buurman, zit volgens Jan te veel onder de plak van Ingrid. Karel valt echter wel goed in de smaak bij Corrie. Te goed volgens Wemie Hilbrands, de wandelende dorpskrant. Zij houdt de buurt in de gaten vanuit haar slaapkamerraam. Maar ook zij weet niet wie de mooiste tuinkabouter uit de collectie van Jan heeft vernield.

Vanwege de Corona pandemie is deze productie uitgesteld. 

‘FEBRUARI’ is een volkstoneelstuk mét liedjes.

Een ijzersterk stuk over de Februaristaking van 1941 te Amsterdam, waarbij de Amsterdamse arbeiders in opstand kwamen tegen de Duitse bezetter en de beginnende Jodenvervolging in Nederland.

Het stuk speelt zich afwisselend af in het volkslogement van Tante Marie en Ome Toon, en het café van Dikke Bram. De machteloosheid van gewone mensen, die zich liever niet met de oorlog bemoeien, maar die ervaren dat die oorlog zich wel met hen gaat bemoeien…

Februari is al meer dan honderd keren in het land gespeeld en vooral in de herdenkingsperiode wordt het veel gevraagd. De schrijver, Ruud van Ling, vindt het ‘Een waardig document dat iedere vereniging een keer op het repertoire zou moeten nemen, opdat we die heroïsche strijd niet zullen vergeten’.

Vrolijk spel in drie bedrijven. Geschreven door August Hinrichs, vertaald en bewerkt door Henk Karstens.

Harm Renting heeft na een hoorzitting in café Brinkzicht niet de kortste weg naar huis genomen, maar is nog even langs het huis van Albert Gruun gegaan. Was hij daar nou maar gewoon langs gegaan, dan was er verder niets gebeurd.. Maar Harm ging zó ver dat Albert en Griet wakker werden. Harm er vandoor, maar op de vlucht verloor hij een schoen en een knoop van zijn jas. Als de politie de volgende ochtend de ‘inbraak’ in handen neemt volgt de ene verwikkeling na de andere.. Want er zijn een heleboel verdachten, die liever niet willen vertellen waar ze die nacht gezeten hebben…

‘Tante Leen’ is een volksstuk die zich afspeelt in de jaren 50 in de Jordaan, geschreven door Willy Schwarze-van Putten en bewerkt door Ciska Wynia en Udo Klompenhouwer. Naast volwassen spelers zullen er ook een aantal kinderen mee doen.

Het speelt zich af in de Jordaan. Daar waar het leven zich dikwijls heel wat aangenamer voordoet dan in de zogenaamde deftige wijken. Iedereen kent iedereen. Men loopt elkaar niet voorbij. Men is met elkaar begaan. Elke deur staat wagenwijd voor je open. Zo in dit spel bij tante Leen, waar iedereen in en uitloopt, zijn kopje drinkt, zijn praatje maakt en als de nood aan de man is, zijn hart uitstort. Tante Leen is de centrale figuur in deze buurtgemeenschap. Met haar nuchtere kijk op het leven en haar ontwapenende gemoedelijkheid weet zij vele problemen als sneeuw voor de zon te doen verdwijnen, waardoor menig paartje, zowel jong als oud, elkaar weer in vernieuwde liefde vindt.

“Rimpelingen” was ons zesde openluchtspel. Ruim drieduizend mensen hebben in juni/juli 2018 dit openluchtspel gezien. Het is geschreven door Jan Freriks en tevens nam hij de regie op zich. Het speelt in de jaren direct na de Tweede Wereldoorlog en laat ons kennis maken met een plattelandsdorp uit onze eigen Achterhoekse omgeving.

Er is een dorpskroeg waar de nieuwtjes van alledag, maar ook de beladen onderwerpen aan de orde komen. Er is een veelbelovende ontluikende liefde die door de recente geschiedenis aan het wankelen wordt gebracht. Er zijn vriendschappen, waar geen wereldoorlog vat op krijgt. En er komen onfrisse zaken boven water, die om een standpunt roepen en waar niemand zich aan kan onttrekken…

Ouders die hun kinderen zien opgroeien en hun hart vasthouden…
Kinderen die zich losmaken van hun ouders, maar ze toch nog steeds zo nodig hebben.
Mensen die een prachtige nieuwe toekomst tegemoet gaan, maar hun verleden onvermijdelijk met zich meenemen.

Een verhaal, soms bitterzoet, soms bittere ernst en vaak met een ontroerende lach…

De familie Bruinsma zijn de laatste jaren een aantal keren voorbij gekomen. Zo hebben ze inmiddels een camping en een hotel bezocht. Ditmaal nemen we een kijkje bij de familie Bruinsma thuis! Het stuk is geschreven door Carl Slotboom.

Koningsdag in Nederland…

Rebecca is een roman uit 1938 geschreven door Daphne du Maurier. In 1940 is het boek verfilmd onder regie van Alfred Hitchcock.  Met Laurence Olivier en Joan Fontaine in de hoofdrollen werd de film bekroond met een Oscar. Dit voorjaar brengen wij een toneelversie!

Een naïeve jonge vrouw werkt als gezelschapsdame van mevrouw Van Hopper. Tijdens een reis naar Monte Carlo ontmoet ze de aristocratische weduwnaar Maxim de Winter. Ze worden verliefd op elkaar, trouwen binnen een paar weken en ze trekken in zijn landhuis in Cornwall. De vrouw wordt bekend als ‘de tweede mevrouw De Winter’. Van een hartelijke ontvangst is nauwelijks sprake: niemand van het personeel toont enthousiasme over de komst van de nieuwe vrouw, vooral de kille huishoudster Danvers maakt haar het verblijf niet makkelijk. Iedereen blijft trouw aan Maxims eerste vrouw, Rebecca. Rebecca blijkt, ook na haar dood, nog een grote rol in ieders leven te spelen…

“Bij de dokter” is geschreven door Evelien Evers:

Er is een nieuwe arts in de praktijk van dokter Zijlsma, en ieder denkt er het zijne van. Hij is toch geen familie van Mulleman die vroeger in het buitengebied woonde? Wat was daar toch mee? Bijna niemand weet iets. Wie wel wat weet zegt niets. En zij die niks weten zeggen véél!…. Het is dan ook een en al roddel en achterklap in de wachtkamer. Het is een eigentijds stuk met sterk uiteenlopende karakters en veel humor. De schrijfster van het stuk heeft onze voorstelling ook bezocht. Ze zei: “Mijn complimenten, goed gespeeld allemaal. De tekstkennis was geweldig en de inleving ook. Een tien met ’n griffel en een zoen van de juffrouw. De complimenten aan de regie en de decorbouwers. We hebben genoten, een bezoek meer dan waard!”

Misschien heeft u een aantal jaren geleden de familie Bruinsma gezien? Dan heeft u een leuke avond gehad als het goed is.

Als Annelies ter Velde weigert van haar korte vakantie terug te komen, om haar man Thomas te vergezellen bij een diner, waarbij ook de minister van cultuur aanwezig zal zijn, is goede raad duur. Alex, de overbuurman van ‘BS Hotels’ komt tenslotte met het voorstel een tafeldame in te huren. Dan verschijnt de familie Bruinsma en wordt alles heel erg ingewikkeld…

Een rasechte klucht met veel vaart, geschreven door Carl Slotboom.

De Bruinsma’tjes zetten de zaak weer eens ouderwets op stelten!

70 Jaar leven in vrijheid… Iets om bij stil te staan. Daarom is dit voorjaar gekozen voor een stuk dat gaat over WO II.

‘Oud zeer’ is een toneelspel in vier bedrijven door Ruud van Ling.
De oude mevrouw Tonia van Appingen is “fout” geweest in de jaren 1940-1945, en vindt dat zij daar met haar NSB-verleden te lang en te veel voor gestraft is. Ze heeft haar nicht Suzan alleen moeten opvoeden en ook Suzan is beïnvloed door de bitterheid van haar tante. De oude mijnheer Simon Hesmerg is een overlevende van de holocaust. Hij vertelt hierover aan zijn zoon Paul. Al jaren wonen Tonia en Simon naast elkaar zonder elkaar écht goed te kennen en te weten van elkaars verleden. Maar iets zorgt er voor dat men met elkaar verbonden raakt.

Wie houdt van een toneelstuk met pittige dialogen over toch wat beladen onderwerpen, maar ook hoopt op een “lief” einde, krijgt met OUD ZEER waar voor zijn geld.

“Het beloofde land” was ons vijfde openluchtspel. Ruim drieduizend mensen hebben in juli 2013 dit openluchtspel gezien. 

Het script is geschreven door Henk Krosenbrink en hij heeft “Het beloofde land” eerst als boek uitgegeven. Het verhaal speelt zich af in 1850, rond de voorname scholtenboerderij ‘Het Kreil’. Het is een periode met veel armoede onder de pachters en landlieden. Velen, vaak gedreven uit armoede of geloofsovertuiging, zoeken hun heil in Amerika: het beloofde land. Op het Kreil merken ze dit ook.

De grootste zorg van de scholte van Kreil is echter zijn ongehuwde zoon Derk Jan, die voorbestemd is om te trouwen met de rijke dochter van Scholte Borninkhof. Derk Jan heeft echter hele andere plannen, hij krijgt een geheime verhouding met Johanna van Vonderman, de vrouw van één van de pachters van het Kreil. Johanna is ingetrouwd bij Vonderman en kan maar moeilijk wennen aan de zeer zware godsdienstopvattingen die haar man en schoonmoeder er op na houden. De Vonderleu zijn ‘afgescheidenen’ en Johanna is in de ogen van haar schoonmoeder veel te werelds en wordt evenals Dieksken (het inwonende meisje van de diakonie) dan ook geregeld door haar afgeranseld en verguisd. Na verloop van tijd wordt de romance tussen Derk Jan en Johanna opgemerkt door anderen. Als dan de boerderij van Vonderman op mysterieuze wijze afbrandt, nemen de spanningen dusdanig toe, dat de situatie niet meer te houden is…

“Familie Bruinsma in de bocht” Groeten van de Veluwe hebben wij met veel succes ten tonele gebracht in het najaar van 2012. Het stuk is geschreven door Carl Slotboom. Onze laatste voorstelling, in Streektheater de Pol Aalten, werd door maarliefst ruim 500 mensen bezocht!

Een goed gesitueerd gezin, bestaande uit man, vrouw, dochter en een inwonende oma, winnen een prijs. De prijs is een vakantie in een sta-caravan op de veluwe! Het kamperen is voor deze mensen een volslagen nieuwe wereld en ze kampen met grote aanpassingsproblemen. Dit geldt niet voor de familie Bruinsma… Vader Sjef, moeder Truus en zoon Wesley hebben vaker met dit bijltje gehakt… Echte campinggasten en uit niet al te best hout gesneden… Met zulke tegenstellingen kunnen confrontaties tussen beide families niet uitblijven. Dat belooft een boel hilariteit!

“GEEN WEG TERUG”, een dramatisch toneelspel in drie bedrijven door D.J. Eggengoor werd gespeeld in het voorjaar van 2012. We gaan terug naar de jaren 50. Johannes Oudshoorn, een trots man en gewend om alles en iedereen naar zijn hand te zetten. Met zijn ziekelijke vrouw Stans heeft hij nauwelijks contact. Zijn jongste zoon heeft voor de muziek gekozen, daarin alleen gesteund door zijn moeder. Zijn oudste zoon is een man naar zijn hart, uit hetzelfde hout gesneden als hij. Dan gebeurt er iets verschrikkelijks, de oudste zoon komt om bij een ongeluk. Ondanks zijn verdriet wil Johannes dan zijn jongste zoon dwingen de opengevallen plaats op de boerderij in te nemen. De jongen trotseert de wil van zijn vader en kiest opnieuw voor de muziek. Stans probeert Johannes op haar zachtmoedige manier te verzoenen met de situatie. Maar ook zij moet haar aardse loop beëindigen. Komt Johannes Oudshoorn op dit dramatisch keerpunt van zijn leven tot een ander inzicht? Het leven is hard, een mens kan niets overdoen en er is geen weg terug.

Helaas zijn vanwege omstandigheden de voorstellingen van “Knollen veur citroenen” geannuleerd. Knollen veur citroenen Een klucht, geschreven door Erfried Smija, vertaald door Henk Karstens. Als Klaas Wiekens naar zijn huis rijdt maakt hij brokken. Hij heeft gedronken en rijdt door…. Max Moes heeft de brokkenmaker gezien en chanteert Klaas, samen met zijn vrouw Roelie, die een ontzettende hekel heeft aan de “hobby’s” (biljarten, kaarten, eten en drinken) van haar man. Klaas mag niet meer drinken, moet de biologisch gekweekte groenten van Max Moes eten en moet verplicht afslanken… Klaas krijgt in zijn strijd hulp van zijn kameraad Hein Smit en niet te vergeten zijn zuster Dien…

De Zomer van ’45 was een televisieproductie die in 1991 werd uitgezonden door de NCRV en is later vele malen herhaald. Het script werd geschreven door Willem Capteyn, Carel Donck en Hugo Heinen, gebaseerd op ervaringen van kinderen van Canadese bevrijders en hun moeders. De serie werd een zeer groot succes. Ook kwam er een boek uit en later is er een toneelversie geschreven door Stephen Lang. Deze voorstelling in twee bedrijven brengen wij komend seizoen op de planken. Twee Nederlandse meisjes, Anna en Maria, worden ieder aan het eind van de oorlog verliefd op een Canadese soldaat en raken in verwachting. Anna wordt verliefd op de Canadese soldaat Jim en hij op haar. Maar de maalstroom van de gebeurtenissen gunt hun liefde nauwelijks een kans. Maria beleeft de bevrijding als een onwezenlijke roes. Ze krijgt haar kind in een tehuis en moet het afstaan. Anna en Jim willen trouwen, maar het noodlot drijft hen uit elkaar. We zien Maria’s strijd om haar kind terug te krijgen en zien hoe Anna zich als alleenstaande moeder staande moet houden. Het toneelstuk gaat over eerste liefdes die je nooit vergeet, en over de verstrekkende gevolgen daarvan.

In het voorjaar van 2011 hebben we dit stuk met erg veel succes op de planken gebracht. De laatst keer, in Streektheater de Pol Aalten voor maarliefst 600 mensen!

“Berend is van de kaart” werd geschreven door Bernd Gombold en vertaald door Ben ten Velde.

Terug naar de jaren 80: Een kerststuk in de zomer? Het moet niet gekker worden. Dat denken Berend en Marco ook naar een avondje kaarten dat lichtelijk uit de hand is gelopen. Maar wat er precies gebeurd is, dat weten de heren niet meer. Gaandeweg het stuk komen er steeds meer onthullingen. En die onthullingen baren zorgen. Grote zorgen! “Gelukkig” is er zo’n alles wetende buurvouw die overal van op de hoogte is, of is dit ook maar schijn?!?!?! En dit alles met de kerstdagen voor de deur…

“Kees”: Een prachtig stuk volkstoneel (mét liedjes) met een schat aan scherp geschetste volkstypetjes in de stijl van “De Jantjes” en “Ciske de Rat”. Geschreven door Ruud van Ling…Terug naar de beginjaren van de vorige eeuw: Kees heeft in de mobilisatie een flinke verwonding opgelopen en koopt van zijn pensioen van het leger en de kleine erfenis van zijn overleden ouders een huisje om een konijnenfokkerij te beginnen. Tijdens die transactie, in het café van tante Daa, wordt Maartje binnengedragen. De arme sloeber stond op het punt in de gracht te springen met haar pasgeboren kind. Verleid door een “rijke stinkerd” en vervolgens aan de kant geschoven ziet ze het leven niet meer zitten. Kees, de goedzak, neemt Maartje en haar kind liefdevol op. Maar diezelfde arme sloeber blijkt op den duur een ontevreden nest te zijn, die het gesappel van Kees in z’n kleine nerinkje al gauw spuugzat is… Er zijn mensen die het nooit leren. Maar ook het gezegde: “Door schade en schande wordt men wijs” is ook in dit geval maar al te waar.

Ook in 2006 hebben wij deze productie op de planken gebracht. Wegens ziekte van één van de hoofdrolspelers hebben wij destijds helaas moeten beslissen vroegtijdig te stoppen met de voorstellingen. Velen van u hebben deze productie gemist en daarom boden wij u een nieuwe kans.

In de zomer van 2009 zag u “De roddeltante”. “Tratsch im Treppenhaus” is de originele titel en werd geschreven door Jens Exler. Het toneelstuk kreeg bij de vertaling van Hub Fober de titel ‘De roddeltante’. “De roddeltante” is een uit het leven gegrepen komedie die zich afspeelt op de overloop van de derde etage in een flatgebouw. De roddeltante is de buurvrouw waarvan iedereen het bestaan kent maar waarvan je hoopt dat het NOOIT je eigen buurvrouw zal worden…

Het Sloofje was een dramatisch en ontroerend toneelspel dat zich afspeelde in de jaren 50. Het werd geschreven door Ys Vissel. Leuk detail is dat er tijdens één van deze voorstellingen een groot deel van de familie van de schrijver aanwezig was.

Jan Marn heeft Maaike, zijn verloofde, beloofd tickets te zullen sturen zo gauw hij genoeg geld heeft. Zij zit in Nederland, hij zit daar ver vandaan. Financieel gezien helpt de oorlog Jan een handje mee, want hij wordt een groot scheepsbouwer. Dus de tickets komen er, maar Maaike kan hier helaas geen gebruik meer van maken. Er komt vanuit Nederland namelijk het ontstellende bericht, dat Maaike haar vader door vergiftiging om het leven heeft gebracht. Iets dat Jan niet kan geloven. Maar Maaike bekend voor het gerecht en wordt veroordeeld. Jan zit ver weg en kan eigenlijk niets doen. Hij lijkt zich er bij neer te moeten leggen, mede vanwege de oorlog, die er voor zorgt dat hij niet weg kan. Na twaalf jaar gevangenisstraf keert Maaike in de normale wereld terug. Zij is een gebroken en ontredderde vrouw. Ties Roeks en zijn vrouw Gepke nemen haar in hun woning op, die eens haar eigen woning was. Maaike wordt hier het sloofje van Gepke en Ties. Korte tijd later komt Jan over. Ook hij neemt zijn intrek in de oude molenaarswoning. Iedereen lijkt intussen het proces rondom Maaike vergeten te zijn, of is dat toch niet zo?

“Drie dooie dienders”, geschreven door Maximilian Vitus, speelde zich af ergens in de jaren 60, op een wat afgelegen boerderijtje in niet al te beste staat. We maken kennis met drie vrijgezelle broers en hun oude huishoudster, Griet. Zij ligt met een bezeerd knie op bed en de drie broers bekommeren zich om haar, ieder op zijn eigen manier. Ook op het huishouden moeten ze zich storten. En daar blijft het niet bij. In jaren zijn ze niet zó druk geweest als nu.

Zaterdagavond 1 november 2008 speelden wij onze 324e voorstelling. Dit was een voorstelling van ‘De drie dooie dienders’. 324 Voorstellingen in 25 jaar. 25 jaar lang was Bernard Prange onze regisseur. Tijdens deze avond heeft hij afscheid genomen en werd hij toegezongen door ruim 500 man publiek! We zullen Bernard missen, want wat hebben we samen mooie dingen gemaakt!

“De nieuwe schooljuffrouw” werd geschreven door Gerrit Voskes en was ons openluchtspel in 2008. De schrijver heeft ons stuk ook bezocht en was zeer tevreden! Het speelde zich af in de zestiger jaren in een kleine buurtschap in de Achterhoek. De tijd lijkt er te hebben stilgestaan. Maar pas op! Er waait een frisse wind… Emma, een pas afgestudeerde onderwijzeres, wordt tijdelijk aangesteld op de plaatselijke buurtschapsschool. Al snel blijkt dat de kinderen erg ouderwets geschoold zijn en totaal niet op de hoogte zijn wat betreft het hele ‘bloemetjes en bijtjes gebeuren’. Dit vindt Emma maar niks.. Emma gooit het roer om… En flink ook.

Om het stuk geschikt te maken voor de toneelvereniging werd het spel aangepast en herschreven door een drietal eigen leden. Zo zijn de teksten aangepast aan de locatie en het plaatselijke dialect. Ook de jeugdleden van de Kindertheater ’t Kinderspöl hebben een prominente rol in het stuk gekregen.

Opnieuw werd het stuk opgevoerd op een deel van het terrein van boerderij “De Michelt”, aan de Kasteelweg op Sinderen. De toneelvereniging knijpt haar handen dicht met een dergelijke, voor een openluchtspel perfecte, locatie. Overigens hebben we met dit stuk redelijk wat pech gehad. Maarliefst 3 keer moest, vanwege het slechte weer, een voorstelling geannuleerd worden. Uiteindelijk zijn deze voorstellingen op een andere avond ingehaald. Eind juli sloten we het openluchtspel af met een prachtige, warme avond!